Wu Ming.cat

A l'esquerra, la CUP

8 de setembre de 2008
2 comentaris

El cierre de BRAUN: mi opinión -26-

¿El cierre? Como empresa lo veo mal, porque tenía bastantes beneficios y era bastante aceptable. Dicen que ha sido, uf, para ganar más dinero. Yo creo, como dijo el diario, que fue porque como la PROCTER & GAMBLE hacía productos de deshecho, entonces no querían los pequeños electrodomésticos. Se los querían quitar de encima. Y por eso. (…)

La deslocalización la veo bastante mal, porque parte de la culpa es un poco de los trabajadores, esto ya pasó en otras empresas y nosotros no nos movimos. Eso ya entrando más global. Y lo del gobierno está muy mal porque en vez de dar dinero para investigación y desarrollo y que esa parte o una pequeña parte de la empresa se quede aquí tampoco no apoyó nada. Me refiero al gobierno y a la Generalitat. Después, cuando las primeras manifestaciones que no sabíamos qué iba a pasar fuimos a la Generalitat y ellos ya sabían lo que iba a suceder. Y no ponen ningún medio ni nada. Eso lo veo bastante jeta. A parte de eso, tambien me quedé bastante flipado cuando estuvimos haciendo las primeras manifestaciones, que entre nosotros, trabajadores, tampoco había mucha unión. Muchos trabajadores, a lo mejor verbalmente, eran unos revolucionarios, y cuando las manifestaciones se quedaban en casa viendo la televisión. ¿Sabes?. Lo he visto bastante fuerte, tanto el tema del gobierno, como de los trabajadores, como de todo. Y tambien como sindicato –CCOO-, por haber llegado a esto, porque tambien, cuando el río suena agua lleva, y si esto pasaba antes de BRAUN, pues todas las empresas tenían que hacer un poco de piña. Cuando toca en una, piña en esa. Cuando toca en la otra, piña de los trabajadores en la otra. Y así. Y entonces ha pasado que, silenciosamente, se han ido deslocalizando todas. 

¿Prohibir deslocalizaciones en empresas con beneficio, me preguntas? Eso, como sean empresas privadas, es imposible. Lo que tienes que hacer es poner medios para que se queden. Decirle, por lo menos, qué necesitais, si es infraestructura, o realmente hay que dar en investigación o desarrollo para que se automatice más. Intentar que no se vaya. Pero eso tienen que hacerlo entre la Generalitat y el gobierno. Y nos han dejado un país de turismo que como no haya turismo lo tenemos chungo.

En Polonia hay una empresa, que no es BRAUN, pero que trabaja para BRAUN, es una subcontrata, entonces ¿qué hace? Pues nada, que BRAUN pagará por piezas buenas y ya está. Entonces, si los trabajadores se ponen malos, o los convenios y tal, eso ya no es problema de la empresa, de BRAUN. Entonces lo veo bastante factible para BRAUN. Ahora, como nivel humano, no. Sí, allá hay una fábrica, en Polonia, pero, es bastante curioso, ¡de propiedad china!. O sea, que hay chinos trabajando también allí. Por lo que sé, hay bastante gente trabajando, sobre todo, en las cadenas y tal. Pero ¿qué pasa? Pues que contra eso no puedes competir. No se cuanto pagaran pero eso, seguramente, eso es imposible. No sé si fue creado o no antes de lo de BRAUN de aquí. Están asumiendo toda la producción nuestra, de aquí, de batidora, y en Hungria, la de plancha. En Hungria, por lo que me enteré, lo tienen bastante canalizado, bastante controlado. Pero en Polonia, no. No tienen gente de mantenimiento como aquí, gente cualificada, y están bastante atrasados. Al principio todo parecía que iba bien, allí, pero se fué torciendo, y no sé como lo van a solucionar. En Hungría va bastante bien, pero en Polonia le está saliendo bastante rana. Hace un año que se trabaja allí. Por todo esto, gente de aquí ha ido para Polonia para ayudarlos, tal vez 20 o 30 personas, gente de mantenimiento y encargados. Antes se iban y estaban allá una semana y volvían aquí, pero como ahora corre prisa y se va a cerrar Esplugues, están quince días allí y un fin de semana aquí. La maquinaria de aquí ha ido para allí, y allí, según me dijeron, también tenían de maquinaria. Es una multinacional china, la propietaria. Son chinos y están en Polonia, o sea, tiene risa la cosa pero es así. A mi, no me han propuesto para ir. Y si me lo hubiese propuesto antes te diría que no, por ética y por los compañeros y eso. Pero, hace veinte días -porque se que cobran bastante pasta y cada uno va a lo suyo, al final cada uno va a por el dinero- ahora te diría que sí, que aceptaría ir. Pero en principio, mi ética, mi moral, era que no. Pero rotundo, ¿eh?. Los que están allí lo tienen todo pagado, hotel, viajes, dietas, los traductores… todo. Y a parte del sueldo como si estuviesen aquí y un plus, además, por estar allá. Fijate que al final, cuando el finiquito les saldrá mejor. Y si van, es porque les va a salir rentable. Eso está mas claro que el agua. 

El cierre ha sido bastante triste, a parte de que, bueno, se han empezado a ir compañeros, y tu te ves cada vez más solo. Te da un poco de lástima. Eso por una parte. Por lo que me he sentido mal, y desprotegido, ha sido por los sindicatos. Eso he de reconocerlo. Los dos sindicatos. ¿En qué sentido? En principio, antes de vacaciones no estaba nada decidido, y justo antes de irnos, pataplam, ya está todo decidido. ¡Venga hombre, esto parece un poco tongo!. La votación que hicieron era a favor o no. Ahora bien, yo si tengo 48 años te digo que sí, voto que sí, porque son 17 años que me dan de mi vida, hasta los 65 años, que no estás trabajando. ¿El problema? Pues que teníamos que haber luchado, como dijimos al principio, por los puestos de trabajo. Pero al final, todo el mundo fuimos más por el dinero que por los puestos de trabajo. Y, realmente, entre la gente joven votamos que no. Pedíamos, al menos, que la indemnización fuera neta, sin los impuestos del Estado. Que lo que teníamos que pagar a Hacienda, al menos, nos lo pagara la empresa. Y, después, lo de las recolocaciones, visto para la prensa, de cara afuera, queda de muerte, pero, realmente, no están haciendo recolocaciones. Y se están quedando 3.600 euros de cada uno, por recolocar, y no están recolocando. Lo único que hacen es ayudar a hacer un currículum vitae y poco más. Y no sirve de nada o de casi nada. Para uno o dos que les ha salido bien, la mayoría está buscando trabajo por libre. ¿La culpa? Fue de la empresa por no haber dejado decidir a los mismos trabajadores entre la recolocación o que nos dieran el dinero. De los sindicatos, también, porque nos han pegado una vendida de que la empresa de recolocaciones funciona, y eso es mentira. Unas condiciones que nos prometieron y tal, y es mentira. O sea, la empresa de recolocación no hacen nada y están cobrando por la cara. Al menos, yo lo veo así.

¿Que como quedará lo mío? Con una indemnización por años trabajados. En Plásticos, suele estar entre 38.000 y 44.000 euros en total. Pagados a toca teja. O sea, los que solemos llevar ocho años, suele ser eso. Pero, claro, después cuando venga Hacienda, je, je, je. Un 20 o un 25%, para Hacienda, porque para los de 45 años está libre, pero para los demás… ya te diré. Yo seguiré aquí hasta el 31 de diciembre de 2.007, pero me despediré de la empresa el 1 de enero de 2.008. 

¿El futuro? Yo vivo solo, en un piso, antes vivía con pareja pero no salió bien. Y ahora estoy solo y pagándome la hipoteca. Con 30 años. Lo que veo mal es la situación del trabajo, que no hay estabilidad. Fatal. El gobierno promete muchas ayudas pero es todo mentira. Lo veo propaganda electoralista y tal. Que en otros países europeos está mucho más solucionado, en esos ámbitos. Y en España es que siempre vamos a la cola de todo.

No, no he tenido contactos con empresas. Bueno, lo único que he echo, ha sido intentar entrar, por dos veces, en el AEROPUERTO DE BARCELONA. Y tampoco no he mirado nada más. Tendré, eso sí, carnet de paro durante dos años, indemnización a parte.  

¿Perspectivas? Yo lo que voy a intentar es aprovechar, como tengo dos años para buscar, es cuando salga de aquí buscar de verdad. Después, lo veo mal, porque SIEMENS, la DUREX, muchas empresas grandes y con convenios buenos para la gente, se han ido, han cerrado. Y las que se están quedando se están aprovechando mucho de la immigración porque no están haciendo los mismos convenios como si fuera con gente de aquí, están bajando bastante los sueldos. Después, la cesta de la compra, las hipotecas, ha subido bastante, yo tengo un coche y no sé si quedarme sin coche para poder pagar la hipoteca y cosas así.

Qui som: Em dic Ming. Wu Ming.cat 

BRAUN, memòries d’una fàbrica / BRAUN, memorias de una fábrica

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *

Aquest lloc està protegit per reCAPTCHA i s’apliquen la política de privadesa i les condicions del servei de Google.

Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!