Tabac andorrà
Vaig a comprar el diari a un quiosc lluny de casa, entre Ganduixer i Muntaner. Tenen problemes per arrencar l’ordinador (com era allò de que Déu ajuda als que matinen?), i mentre espero, atenen una noia que ha arribat uns minuts més tard que jo. – Que desitja? – Un xxxxxx. No hi paro atenció,