JORDI CARRERA for NuCCs

Lo CAOC  va nar a Tolosa.oc www.caoc.cat  i  Perpinyà.cat  va fer festagrossa

(http://www.vilaweb.cat/noticia/3999396/20120401/exit-participacio-mobilitzacions-llei-llengues-lestat-frances.html)

Lo darrièr 31 de març se passèt a Tolosa una jornada de manifestacion per la lenga occitana. Lo CAOC i foguèt.

Aquesta foguèt la quatrena granda manifestacion convocada jol lèma «Anem òc! per la lenga occitana». La primièra, en 2005, recampèt 10.000 personas a Carcassona. La segonda amassèt 20.000 personas a Besièrs. La tresena amolonèt 25.000 personas a Carcassona un còp de mai. Ongan se tornèt parlar de capitada a Tolosa: mai de 30.000 personas.

Jos un solelh espectaclós, aquela jornada de fèsta e revendicacion se debanèt sens incidéncias per las carrièras de la vila ròsa. Gaireben un quarentenat d’autocarris arribèron de totes los endreits d’Occitània. Lo CAOC i menèt un autocarri amb 40 personas, e d’autra preséncia catalana foguèt atestada pendent la manifestacion.

Lo jorn de revendicacion començèt a 10 oras del matin amb lo bastiment del «vilatge occitan» a la plaça d’Euròpa, un mercat de productes occitans, de libres, de mangiscla… ont òm podiá s’exprimir en occitan tant que voliá.

A 2 oras començava de marchar la manifestacion. Un flume de monde venguts dels quatre cantons del País d’Òc se rengavan ordenadament a la carrièra. D’organizacions de totas las colors, recampadas a l’entorn de la lucha pels dreits de poder parlar, ensenhar e aprendre la lenga del país, comencèron de marchar al son de las divèrsas musicas e cants qu’acompanhavan tostemps los participants.

La marcha finiguèt a la plaça del Capitòli. De parlaments foguèron faits. Puèi, la fèsta s’alongava amb divèrses concèrts de grops occitans a la meteissa plaça. Lo CAOC i demorèt pas. D’unes, los mai valents, demorèron encara a Tolosa per far partida dels concèrts. D’autres devián tornar. Per eles, lo jorn s’èra acabat. Amb gaug prenián lo camin de tornada tot en reviscolar l’estrambòrd d’aver agaitada una Tolosa que se sap d’èime occitan e que per un jorn o foguèt tanben de fait e de parla.