Accion Culturala Occitània

Segon l’article de Jornalet: “Gràcias a una engenhosa dobla narraccion que fa viatjar lo lector entre un relat a nòstra epòca e un manuscrit autobiografic d’un prèire del sègle XII, lo roman articula estrechament l’Aran actual amb tota Occitània, nòstre present occitan amb l’edat d’aur de nòstra civilizacion, sovent illustrada per de citacions poeticas medievalas. Al primièr nivèl narratiu, lo relat nos es contat per una jove cercaira catalana, Bernadeth Centelles, que, venguda en Aran per escriure un roman istoric a l’entorn dels jorns que precediguèron la mòrt de Pèire II d’Aragon a Murèth, s’enamora d’Occitània, de sa cultura e de son istòria. Se pòt observar la fòrta preséncia dels dialògs, que bailan a l’òbra a l’encòp de qualitats pedagogicas e una expressivitat teatrala tanben entretenguda per de personatges estacants, en particular un religiós erudit aranés inspirat d’una persona reala, lo paire Jusèp Amiell. L’autora sap susprene lo lector en far variar la psicologia, las emocions, los tons e lo ritme, e accelèra l’intensitat dramatica a la fin, d’a fons inesperada, del roman, que supausa una seguida.”

Una lectura imprescindibla, despuèi lo diluns 29 de decembre accessibla en dos formats: estampat classic, a 26,28 èuros, e, mai economic (4,95 èuros), en Kindle d’Amazon.

L’occitan es despuèi tostemps, en particular la mitica epòca dels trobadors, una lenga de literatura, e Frederic Mistral, amb lo Felibritge que creèt amb d’autres autors, pensava que l’escrich literari salvèra la lenga d’òc.

A son epòca, de ligams se tornèron nosar dels dos costats dels Pirenèus, per exemple entre Mistral e Balaguer, mas uèi quines catalans legisson la literatura occitana e quines occitans legisson la literatura catalana?

Accion Culturala Occitània portarà tota son apièja a de projèctes editorials que permetan d’emplenar sas mancanças, perque per nosautres la civilizacion occitanocatalana es una realitat que s’amerita un reviscolament complet.

Per noirir la reflexion,  podètz legir un article sus la necessitat o non de la traduccion de l’occitan al catalan : http://opinion.jornalet.com/gerard-joan-barcelo/blog/1065/traduire-de-loccitan-al-catalan-una-necessitat

Lo 31 de març de 2012, se creèt a Barcelona lo primièr jornal en linha occitan: Jornalet.

Tanben es benlèu lo primièr mèdia occitanocatalan, d’en primièr per son luòc d’edicion, la capitala catalana, jos la direccion de Ferriol Macip Bonet. Sos legeires vivon dels dos costats dels Pirenèus, e ansin, gràcias al  sistèma de comentaris dels articles, aquel jornal es un impressionant luòc d’escambis occitanocatalans.

Jornalet prepausa d’articles en occitan que parlan non sonque de l’actualitat d’Occitània, de segur, mas tanben de la de Catalonha, coma aqueste article suls volontaris catalans de la Granda Guèrra, o de la de tot lo planeta. De biais general, bèla i es la diversitat dels tèmas tractats e dels opinants.

Aquel jornal en linha en occitan respond a una necessitat tan catalana coma occitana: s’oblida generalament que Catalonha es lo sol territòri mondial amb l’occitan coma lenga oficiala, l’occitan e non lo sol aranés, amb una oficialitat non sonque en Aran mas en Catalonha tota.

Se coneissètz pas encara Jornalet, veiretz lèu-lèu que lo legir cada jorn, o almens cada setmana, es contribuir concretament a la civilizacion occitanocatalana en la quala cresèm, e bensai voldretz portar apuèg a l’associacion Los Amics de Jornalet.