“Sharnègo” edo “sharnèga” gaskoien eta euskaldunen arteko bikoteek emandako semea edo alaba diren hein berean, “Xarnege” bi komunitateetako kideek osatutako folk musika taldea da. Euren hitzetan ”kulturaren kontrabandistak, hizkuntza, dantza eta tradizioen estraperlistak eta ametsen trafikatzaileak” dira, hau da, “contrabandèrs de cultura, traficaires de lengas, de danças e de tradicions, arcardèrs de sauneis”. 2004an lehenengo diskoa kaleratu zuten (“Gaueko lan musika–Musica de contrabanda”), eta amaitu berri den urtean bigarrena argitaratu dute, “Ixo-Sho” (“Ixilik! Entzun!”).
“Xarnege” és un grup de música folk format per gent de Gascunya i del País Basc, com indica el seu propi nom. “Contrabandistes culturals, estraperlistes de la llengua, la dansa i les tradicions i traficants de somnis”. En 2004 van treure el seu primer disc, i l’any que ha acabat recentment han publicat el segon. Silenci. Escolteu.
Arlo musikalaz gain, komentatzekoa da taldearen webgunea Pirinio aldeko hizkuntza guztietan (euskara, aragoiera, okzitaniera edo gaskoiera, kataluniera, gaztelera eta frantsesez) aurkeztu ez ezik, “cantabru” eta “llionés”, portuges eta galiziera (banatuta), italiera, ingeles, herbeherera eta hungarieraz (!) ere egin izan dutela. Keinu estetiko ederra zalantza barik, nahiz eta eduki gutxi eskaini hizkuntza gehienetan, eta nahiz eta mintzairen sailkapenak bat ez egitea blog honetako irizpideekin.
A part de l’àmbit musical, cal comentar que el lloc web del grup està presentat en totes les llengües pirinenques, d’una banda, però per una altra també en “cantabru”, “llionés”, portuguès i gallec entre uns altres. Sens dubte un gest estètic bonic, encara que en la majoria d’idiomes amb prou feines hagi contingut escrit i els criteris de classificació lingüístics no coincideixin amb els de aquest bloc.
Azkenik, Roldán Jimenok eta Juan Carlos López Mugartzak aipatutakoa blogera ekarri nahi dizuet: “Pirinioak ez dira inoiz ere izan hemengoentzat ez langa, ez hesia. Bortuak, ardi eta behientzako bazkalekuak ziren, besterik ez.”
“Els Pirineus no han estat mai una barrera per als seus habitants. I els ports han estat llocs per reunir-se i menjar per a ovelles i vaques.”
Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!