15 de setembre de 2004
Sense categoria
0 comentaris

Un altre poema de Joan Maragall

"La vaca cega" en portuguès

A VACA CEGA

 

Topando de cabeça en os troncos,

avançando ao acaso pela vila,

vem a vaca sozinha. E é cega.

Duma pedrada lançada com jeito,

o moço vazou-lhe un olho, no outro

tem posto uma casca: a vaca cega.

Vem ao bebedoiro como de sempre,

mas não com o aspeto doutras vezes

nem acompanhada, não; vem sozinha.

Suas colegas -pelas fragas, combas,

silêncio dos prados, a ribeira-

batem o chocalho, enquanto pastam

a erva fresca ao acaso… Ela cairia.

Cai de cara en a danada pia

e recua afrontada… Mas regressa,

e baixa a cabeça na água, e bebe.

Bebe pouco, sem sede. Depois ergue

ao céu, enorme, a cornuda pinha

com un gesto trágico; pestaneja

sobre as mortas meninas e aparta-se

orfã de luz debaixo do sol que arde,

e pelos caminhos inesquecíveles,

brandindo languidamente a cauda.

 

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *

Aquest lloc està protegit per reCAPTCHA i s’apliquen la política de privadesa i les condicions del servei de Google.

Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!