14 de setembre de 2004
Sense categoria
0 comentaris

Ara que ja ve octubre…

Un poema de Joan Maragall…

Que vaig versionar fa un grapat d’anys. Per a la Laia i per a tots i totes els lusitans i lusitanes de cor.

OUTONO

 

Ah!… Outubro… as primeiras geladas.

O ar cheira a inverno, sequidão;

começa como uma ressecação

e os amarelidãos nas fachadas.

Começam os desmaios nos passeios

da folha, e no céu, sem andorinhas,

as transparências dos arejos meios

e a cor de violas às tardinhas.

Ao anoitecer as tardes sovinas

agita-se cidade capital,

e pelas ruas tem um estendal

de fumo aromático das meninas.

                                                1893.

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *

Aquest lloc està protegit per reCAPTCHA i s’apliquen la política de privadesa i les condicions del servei de Google.

Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!