Murriosa, esminjata, caricacha, triste, gullibaixa, floixichona… Asinas me trobo estes dias en que l’agüerro ye tornato una atra vez e a luz ya alcorça (quán retornará o verano?). Be d’estar igual como aquel esprito d’agüerro que implió buena cosa d’a poesia en aragonés que s’escrivió, allá per las envueltas d’es anyos 80.
Ixo e o nuevo guvierno autonomico en mans d’o PP, que deixa en via muerta a Lei de Luengas, o ‘Consejo Superior de las Lenguas de Aragón’, as Académias de l’aragonés e o catalan, e que nos nínvia dreitos a la dura realidat: asociacismo troixato en bandotas e capilletas e quantas propuestas ortograficas, e poquetas ganas d’asentar-se arredol d’una mesa per parte de toz pa apanyar-lo.
Ixo e as zagueras declaracions d’o Director General de Cultura d’o Guvierno Aragonés, o sinyor Humberto Vadillo, descalificando a la gent d’a cultura en general (’titiriteros’) e fendo-se-ne a mofla d’as luengas minoritárias d’Aragon, aragonés e catalan.
Vadillo ye més malo que una pedregada: hombre proximo a la FAES d’o ex-president Aznar, colaborador de Libertad Digital e atros médios afins. Ye como meter un lupo a cusirar l’arramata.
No ye estato guaire encertato lo nombramiento per la nueva flamiente consellera d’Educacion, Universidat, Cultura e Esporte, a catalana María Dolores Serrat Moré, a la que yo, muito ingenuament, per ixo de venir de tierras catalanas, li suposava una miqueta de nivel cultural e respeto a las culturas chicotas. Per ixo, a resultas d’as suyas ‘sinceras’ declaracions una colla de personalidaz d’a cultura aragonesa publicó un anúncio pagato en El Periódico de Aragón demandando la suya dimisión, que no ye que a coda d’una campanya qu’encomencipió en o rete social de Facebook, ‘Vadillo dimisón’, e que conta ya con més de 1000 miembros.
Personalment pienso que ya ye hora de d’apetazar as viellas nafras e recuperar a unidat en o movimiento de defensa d’as luengas aragonesas, més que més en l’aragonés, e sumar voluntaz e fuerças, perque nos cal.
Con tot e con ixo, una chicota notícia nos fa encarar con bellacosa d’esperança este duro agüerro, a creacion d’un diploma d’especializacion en Filologia Aragonesa tos este curso academico e que se va a impartir en o Campus Universitário de Uesca. Se trata d’un buena ferramienta pa formar a mayestros, profesors, educadors, traductors.
Una buena oportunidat pa tener gent formata e que remata con un gran forato que tenévanos en ixe campo. Agora caldrá emplegar-lo e fer-lo servir con tiento.
Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!
Per qué? En qué se diferéncian las suyas declaracions d’es vuestros articulos Puro humo u Qué lengua aragonesa? http://sites.google.com/site/sociedat/articlos
Es enemigos de l’aragonés somos nusaltros mesmos. A vier si a la fin troballamos toz juntos, que ya hemos fatiato pro estos zaguers anyos.
En veras te creyes que’l Cosello ye’l problema? Yo veigo més personalismos n’o EFA (u n’a SLA) que no en Nagore e companyia. Pero regular que puedo trafucar-me.