17 de setembre de 2007
0 comentaris

Palabras para Júlia

Després de força temps he tornat a escoltar una cinta d’en Paco Ibáñez amb el poema de José Agustín Goytisolo para Júlia. Sempre m’ha emocionat… N’he trobat la versió de Paco Ibáñez i la de Los Suaves. I el que són les coses, ahir vaig aparcar el cotxe al carrer José Agustín Goytisolo!

PALABRAS PARA JULIA

Tú no puedes volver atrás

porque la vida ya te empuja
como un aullido interminable.

Hija mía, es mejor vivir

con la alegría de los hombres,
que llorar ante el muro ciego.

Te sentirás acorralada,

te sentirás perdida o sola,
tal vez querrás no haber nacido.

Yo sé muy bien que te dirán

que la vida no tiene objeto,
que es un asunto desgraciado.

Entonces siempre acuérdate

de lo que un día yo escribí
pensando en ti como ahora pienso.

Un hombre sólo, una mujer

así, tomados de uno en uno,
son como polvo, no son nada.

Pero yo cuando te hablo a ti,

cuando te escribo estas palabras,
pienso también en otros hombres.

Tu destino está en los demás,

tu futuro es tu propia vida,
tu dignidad es la de todos.

Otros esperan que resistas,

que les ayude tu alegría,
tu canción entre sus canciones.

Entonces siempre acuérdate

de lo que un día yo escribí
pensando en ti como ahora pienso.

Nunca te entregues ni te apartes

junto al camino, nunca digas
no puedo más y aquí me quedo.

La vida es bella, tú verás

como a pesar de los pesares,
tendrás amor, tendrás amigos.

Por lo demás no hay elección

y este mundo tal como es
será todo tu patrimonio.

Perdóname, no sé decirte

nada más, pero tú comprende
que yo aún estoy en el camino.

Y siempre, siempre, acuérdate

de lo que un día yo escribí
pensando en ti como ahora pienso.

Deixa un comentari

L'adreça electrònica no es publicarà. Els camps necessaris estan marcats amb *

Aquest lloc està protegit per reCAPTCHA i s’apliquen la política de privadesa i les condicions del servei de Google.

Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!