Aué aurie hèt 87 ans: non auec temps de viuer-ne sonque 86, mès quetrabalhèc coma se n’auesse viscut eth doble. Istorian, escrivan (poèta, prosista, assagista, traductor…), lingüista e sociolingüista, militant occitanista de pensament e d’òbra, Intellectuau damb letres màgers e encara mos mancarie adjectius tà definir ara persona que, seguraments, mès combatèc a favor der
occitanisme en sègle passat, tant collectivaments, a trauès des organismes pseudooficiaus, com er Institut d’Estudis Occitans (IEO), qu’ajudèc a fondar en 1945, des manifestacions a favor des paisans de Larzac o dera fondacion teorica deth moviment altermondista Gardaremla Tèrra, coma individuauments, damb era sua òbra literària (decreacion e recèrca) e eth sòn pensament.
Exiliat temporaumentsd’Occitània, era sua nacion, pr’amor que demoraue era mitat der an en Floréncia, eth siguec eth creador de tèrmes com eth tan tristaments famós der exili interior, entà definir era situacion de colonialisme
d’Occitània per part de França e des sues institucions, que tostemps
auie criticat per estofadores e per mentalizar e predisposar es sòns
ciutadans contra era sua lengua pròpia e per auer-les creat un
complèxe d’inferioritat respècte ara sua cultura e era sua lengua, que
generauments an vist, e ven encara, coma innecessària, coma ua carga
pesuga que se cau estauviar, alienadi pera mentalitat francimanda
qu’era “Lengua” ei era auta e que de nacion non n’i a sonque ua,
maugrat qu’aguest sigue un debat faus e interessat, entà poder
arténher era exterminacion totau des auti, pera via ‘pacifica’.
Damb era sua òbra, Lafont mos dauric camins de descobèrta, de
reconeishença e de combat pera nòsta lengua qu’es auti auem de seguir
s’encara auem interès tà preservar er occitan. Se mos estauviam era
responsabilitat de legar era lengua, es nòstes lengües viues, as
generacions futures, tot eth trabalh de Lafont, tota era sua òbra,
aurà estat en van.
En memòria sua, era Generalitat de Catalonha qu’a organizat un
aumenatge, aué dimars dia 16, en Palau dera Generalitat. Aguest que vòèster eth petit aumenatge deth Llengües Vives tada eth.
Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!