Dempús dera ofensiva legau a favor der occitanque representauen er Estatut e era Lei der occitan aprovadi pes fòrces politiques parlamentàries catalanes per majoritat, es tropes emperiaus qu’an contraatacat, emparades peth poder des ‘sues’ institucions: partits politics,Tribunau Constitucionau, etc. Ei per aquerò qu’è era impression que, d’un tempstà deçà, en matèria de lengua, cada dia que reculam. Maugrat er Estatut, maugrat era lei der occitan, maugrat toti es progrèssi legaus evidents, eslocutors de lengües minorizades non hèm sonque patir es contraatacs desreaccionaris.
Dempús dera senténcia contra er Estatut, ara que mos menace Impulso Ciudadano d’interposar recors d’inconstitucionalitat, per miei deth ‘sòn’ Defensor del pueblo, entà consumar eth lingüicidi que hè sègles que dure. Ena precarietat que viuem, entre retalhs estatutaris e recorsid’inconstitucionalitat, lèu que non auram lengua, mès aguesta que deu èster eraintencion darrèra des ‘retalhaires’ des tribunaus e des ‘ciutadans’ fondamentalistes: quan non ei contra es articles der Estatut qu’ei contra era Lei der occitan, mès tostemps que cau hèr era contra, contra tota evolucion enpositiu des lengües que pòblen aguest blòg. Es pòqui drets lingüistics quegaudim es minorizats, non an dobtat ne un moment es reaccionaris de sajard’eliminar-les: non pòden compréner de cap de manèra que ua auta lenguaenvadisque es sòns precèptes… enes madeishes condicions ‘teoriques’d’egalitat.
Non tolèren er us institucionau des lengües minorizades ath madeish nivèu qu’es lengües ‘importantes’; guardatz, senon, enaguest madeish blòg, un des capítols d’aguesta guèrra lingüistica que bèth temps a que dure en Estat francés: aquiu a on i a un petit progrès,que s’ac prenen es defensors dera patrietostemps com un atac tara sua integritat.
Que cau tier fòrti e reaccionar deuant desagressions des protestataris, defensors dera lei deth mercat e dera sacrosanta Constitucion -quina que sigue-, des negadors des autes lengües, mès desobedientsdeuant de tot precèpte, norma o lei gessudi des institucions que non siguenestataus o que non respècten sonque era ‘sua’ lengua, era ‘sua’ cultura, es‘sues’ institucions, es ‘sues’ leis…
Demori, demorem, que pogam respirar es nauiaires legaus de progrès, e non pas aquera atmosfèra rància e cargada de humdeth passat tabaquic e monolingüe.
Qu’era lengua vos acompanhe!
Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!