(600 woorden)
Vanaf heden is het Spaans-Catalaanse politieke conflict geen interne aangelegenheid meer van de EU lidstaat Spanje. Sinds de Catalaanse president Carles Puigdemont en zijn minister Toni Comín volwaardig lid zijn geworden van het Europese Parlement (EP) en aan de eerste plenaire zitting in Straatsburg op 13 Januari hebben deelgenomen, is het Catalaanse streven naar haar onafhankelijkheid van Spanje formeel een probleem voor de Europese Unie geworden.
Het Europese Hooggerechtshof voor Justitie (HvJ-EU) oordeelde dat Oriol Junqueras juridische immuniteit geniet sinds het moment dat hij voor het EP gekozen werd. De Spaanse justitie en andere instanties, zoals de Centrale Kiescommissie (JEC), kunnen en mogen hem het lidmaatschap niet onthouden door aanvullende eisen te stellen, zoals het trouw zweren aan de Spaanse grondwet, zo oordeelde het HvJ-EU. De Spaanse justitie weigert echter gehoor te geven aan het HvJ-EU om Junqueras vrij te laten. Als reactie hierop heeft hij een aanklacht ingediend bij het Algemene Tribunaal van de Europese Unie, het hoogste orgaan van het HvJ-EU.
De uitspraak van het HvJ-EU over de juridische onschendbaarheid en lidmaatschap van Junqueras betekende ook voor Puigdemont een omslag in zijn voordeel. De huidige voorzitter van het EP, Sassoli, verleende hem aan de hand van deze uitspraak het lidmaatschap van het EP. Het Spaanse Hooggerechtshof weigert echter de juridische immuniteit van Puigdemont en Comín te accepteren. Tegen de laatste twee loopt nog steeds een arrestatiebevel in Spanje zelf en een internationaal uitleveringsverzoek bij België. (De rechter in Brussel heeft aan de hand van de uitspraak van het HvJ-EU de aanvraag voor uitlevering opgeschort totdat zij een definitieve uitspraak zal vellen.) Dit heeft als gevolg dat Puigdemont wereldwijd vrij kan reizen, met uitzondering naar Spanje. Daarnaast heeft het Spaanse Hooggerechtshof een verzoek bij het Europese Parlement ingediend om de juridische onschendbaarheid van Puigdemont en Comín op te heffen. Het EP zal een procedure daarvoor volgen die onder andere bestaat uit hoorzittingen met alle partijen. Dit zal een ideale gelegenheid voor Puigdemont bieden om de ‘procedurefouten’ en de vele schendingen van mensenrechten die de Spaanse justitie begaan heeft, uit de doeken te doen. Het crimineel gedrag en het machtsmisbruik door de hoogste Spaanse rechters zullen hierdoor internationaal publieke aandacht krijgen. Puigdemont heeft aangekondigd dat hij als lid van een commissie van het Europarlement de Catalaanse gevangenen wil gaan bezoeken. Het uiteindelijk verworven lidmaatschap van Puigdemont voor het EP is voor het trotse en patriottische Spanje een diepe nederlaag. Laat staan wanneer hij als MEP Catalonië en Spanje kan bezoeken zonder dat deze EU lidstaat haar aartsrivaal kan arresteren.
De juridische tegenstellingen tussen Spanje en de Europese Unie blijken dusdanig immens groot te zijn dat men amper nog van een Unie spreken kan. Zolang Puigdemont en de andere Catalaanse ballingen niet vrij naar Spanje kunnen reizen, is het Schengen verdrag de facto gebroken. De wettelijke ongehoorzaamheid van het Spaans Hooggerechtshof zal zeker leiden tot een harde aanvaring met de Europese justitie. Indien Spanje geen gehoor wil geven aan de hoogste juridische macht van Europa, dan zal de Unie zich uiteindelijk moeten afvragen of deze lidstaat er nog wel thuis hoort. Twee jaren lang heeft de Europese Unie de andere kant op gekeken bij de schendingen van de mensenrechten en de gerechtelijke vervolgingen van politieke dissidenten in Spanje. Al die tijd heeft zij haar eigen verdragen genegeerd. Met de komst van Puigdemont in het Europese parlement, raakt het Catalaanse streven naar onafhankelijkheid de Unie in de kern van haar bestaan. Het is nu aan haar zelf om te beslissen of zij gehoor zal geven aan de roep om democratie en gerechtigheid. De Europese Unie zet daarmee haar toekomst op het spel.
Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!