És com un fil de comunicació amb un missatge, un tarannà, una vida, una presència. És com un amic-amiga que va fent-se proper sense voler. I et porta a buscar sense parar suaument. Com alé que et porta cap a l’amor. Com aproximar-se a la bondat vital per la vida. Com veure un quadre o escultura i sentir emocions i sensacions que no pot bé explicar. Com llegir un poema que et dona molta fondària amb poques paraules. I ningú quan explica el vers eixe sap aproximar-se al que sents, veus, intueixes tu.
Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!