Cap a mitjanit volaré
<!–
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-parent:””;
margin:0cm;
margin-bottom:.0001pt;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:12.0pt;
font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-ansi-language:CA;}
@page Section1
{size:612.0pt 792.0pt;
margin:70.85pt 3.0cm 70.85pt 3.0cm;
mso-header-margin:36.0pt;
mso-footer-margin:36.0pt;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
–>
Cap a mitjanit
volaré entre els teus llavis dormits,
Cap a mitjanit em
desfaré entre els meus llençols, per volar cap als teus,
Per endinsar-me en
ells i buscar-te somiant,
Et trobaré dins
d’ells, estaràs disparant o en mig d’una guerra, i jo et veure i et somriuré.
Però tu no em veuràs
perquè aquesta mitjanit, tinc el poder de ser invisible.
Invisible tinc el
cor i invisible tinc els ulls. Que només tenen el poder de volar molt lluny. De
sortir d’aquesta habitació on dins d’ella no m’agrada el que veig.
Cap a mitjanit
arribaré al teu cor dormit. I com una fada el besaré sense despertar-te i
tornaré al meu llit solitari i avorrit. Però amb el cor encès de veure’t somriure.
Us ha agradat aquest article? Compartiu-lo!